-Ռեբե, ես չեմ հասկանում: Գնում ես աղքատի մոտ, նա օգնում է քեզ ինչքան որ կարողանում է: Գնում ես հարուստի մոտ, նա քեզ չի էլ նկատում: Միթե՞ այս ամենը միայն գումարից է:
-Նայիր պատուհանից: Ի՞նչ ես տեսնում:
— Կին երեխայի հետ, սայլակ՝ գնացող շուկա…
-Լավ, իսկ հիմա նայիր հայելու մեջ: Ի՞նչ ես այստեղ տեսնում:
-Ինչ կարող եմ այստեղ տեսնել՝ միայն ինքս ինձ:
— Եվ այսպես: Պատուհանն էլ է ապակուց, հայելինել: Հարկավոր է ավելացնել մի քիչ արծաթ և արդեն տեսնում ես միայն քեզ:
Աղբյուր՝ pritchi.ru
Սվետլանա Համբարձումյանի բլոգ 