Խորխե Բուկա «Սիրել բաց աչքերով»: Հարցեր

  1. Խորխե Բուկա «Սիրել բաց աչքերով»
  2. Կարդացե՛ք ստեղծագործությունը և կատարե՛ք ա  և բ  առաջադրանքները.

ա) Ո՞րն է հեքիաթի գլխավոր ասելիքը: Ընտրե՛ք մտքերից մեկը և ընտրությունը հիմնավորե՛ք:

  • Քեզ նվիրված մարդուն պետք է հավատարիմ լինել:
  • Ընկերոջդ թերության նկատմամբ կարելի է ներողամիտ լինել: 
  • Նյութական արժեքից ավելի կարևոր են գեղեցկությունն ու ուրախությունը:
  • Մարդու հնարամտությունը սահման չունի:

բ) «Ես հուսով եմ, ավելի շուտ՝  համոզված եմ, որ դու հասկացար, թե ինչու եմ քեզ նվիրում այս  հեքիաթը»: Ինչո՞ւ է պատմող հերոսը հեքիաթը Ձեզ նվիրում: Հիմնավորե՛ք՝ ըստ ստեղծագործության մեջ արտահայտված գաղափարի:

Հեղինակը կուժի և ջրավաճառի օրինակով, ըստ ինձ, խոսում էր այն մասին, որ յուրաքանչյուր թերություն կարող ենք վերածել առավելության: Որ ամեն ինչ չէ, որ պետք է փոխարինենք մեկ այլ բանով:
Պատմվածքում կուժը ջարդված էր, իսկ ջրավաճառն էլ չէր կարող նորը գնել: Բայց ջրավածառը դեն չնետեց կուժը չէ՞, նա շարունակեց դրանով ջուր տանել գյուղ, թեպետ գյուղ հասնելուց կուժի մեջ մնում էր ջրի կեսը: Այն ջուրը, որը որ կաթում էր կուժից ամբողջ ճանապարհին, նա որոշեց օգտագործել օգտակար ձևով՝ ծաղկի սերմեր տնկեց ճանապարհի եզրերին, որոնք էլ աճեցին ժամանակի ընթացքում:

Խորխե Բուկա «Սիրել բաց աչքերով»

Խորխե Բուկա «Սիրել բաց աչքերով»

Ես մի հեքիաթ գիտեմ, որն ուզում եմ քեզ նվիրել:
Լինում է, չի լինում մի փոքրիկ գյուղում մի մարդ է լինում: Նա ջրավաճառ է լինում: Այդ ժամանակներում ջուրը ծորակից չէր հոսում. այն հանում էին կամ ջրհորների խորքից, կամ էլ վերցնում էին խորը գետից: Նա, ով չէր ուզում ինքնուրույն ջուր որոնել, ստիպված էր այն առնել ջրավաճառի  կավե մեծ կուժերից: Նրանք ջրջում էին գյուղից գյուղ՝  հետները տանելով անգին հեղուկը:
Մի անգամ, առավոտյան կուժերից մեկը ճաք տվեց, ու ջուրը սկսեց կաթել ամբողջ ճանապարհին: Երբ ջրավաճառը հասավ գյուղ, գնորդներն ամեն անգամվա պես տասը մետաղադրամով առան աջ կուժի միջի ամբողջ ջուրը, և միայն հինգ մետաղադրամ տվեցին այն կուժի ջրին, որը լիքն էր կիսով չափ:

Շարունակել կարդալ “Խորխե Բուկա «Սիրել բաց աչքերով»”

Գյումրվա բարբառ

ջոմարդ– առատաձեռն, կամեցող
զիբիլ – աղբ
ղռավ – եղյամ
աբուռ – ամոթ , նամուս
ղուռմիշ տալ – լարել
քյոսթավասի – աղբը հավաքող բահ
բաբուջ , չանթ– հողաթափիկ (ներ)
բրդուջ – փաթաթած սենդվիչ
փալաս – գորգ
չախլամա – թան
թավաքյալի – տարօրինակ
սայլուգ – գիժ, խելառ

Շարունակել կարդալ “Գյումրվա բարբառ”

Գյումրվա բառբառով հումորներ

1.Ազգային հավաքականներից մեկը պարտվում է, որդին մոտենում է հորը, հարցնում. -Պապ, ֆուտբոլիստն ի՞նչ է: -Ըդիկ մասնագիտություն է, ստեղծված է հայրենիքին տխրեցնելու համար:

2.Ամբաստանյալ, ի՞նչը քեզ դրդեց թալանել ոսկերչական խանութը: -Պատուհանի վրա գրված էր. «Բաց մի թողեք ձեր շանսը»:

Շարունակել կարդալ “Գյումրվա բառբառով հումորներ”

Վիլյամ Սարոյանի «Լինել ծնված…»

Ի՜նչ եր­ջան­կու­թյուն է, որ ծն­վել ենք, ողջ ենք մնա­ցել մա­նուկ հա­սա­կում, չոչ ենք արել ու ձգ­վել, կանգ­նել ենք եր­կու ոտ­քե­րի վրա, ապա բարձ­րա­ցել ենք և տե­սել ենք, որ առա­ջին քայ­լերն ենք անում ու հե­տո մեր ոտ­քերն ամուր դրել ենք գետ­նին, ապա մի­ա­ցել ենք ետևի ոտ­քե­րի վրա քայ­լող­նե­րին, և ով­քե՞ր են նրանք, շա՞տ են տար­բեր­վում մարդ արա­րած­նե­րից: Ջայ­լա՞­մը: Ըն­տա­նի թռ­չո՞ւ­նը` բա­դը, հա­վա­տա­րիմ բա­դի­կը, որին ու­սում­նա­սի­րեց հռ­չա­կա­վոր մար­դը և ին­քը բադ դար­ձավ, ապ­շե­ցինք, երբ պարզ­վեց, որ բա­դի վար­քը մեծ մա­սամբ նույնն է, ինչ մար­դու վար­քը: Ի՜նչ եր­ջան­կու­թյուն է, որ այս բախ­տին ենք ար­ժա­նա­ցել ի հե­ճուկս սոս­կա­լի ան­հա­վա­նա­կա­նու­թյան, մի­լի­ար­դից, հավա­նա­բար, առն­վազն մե­կը, և ահա հայտն­վում ենք, ամե­նա­քի­չը ամեն մեկս իր փոք­րիկ դեմ­քով և սե­փա­կան մոր և սե­փա­կան հոր և սե­փա­կան ցե­ղի մնա­ցած ան­դամ­նե­րի հետ սե­փա­կան կա­պե­րով:

Շարունակել կարդալ “Վիլյամ Սարոյանի «Լինել ծնված…»”

Վիլյամ Սարոյանի «Լինել ծնված…»: Հարցեր

Կարդալ Վիլյամ Սարոյանի «Լինել ծնված…» ստեղծագործությունը:

ա)  Ներկայացրե՛ք Սարոյաններին ըստ պատմվածքի:

 Սա­րո­յան­նե­րի կե­սից ավե­լին ամուս­նա­ցել է ան­գի­ա­ցի­նե­րի, իռ­լան­դա­ցի­նե­րի, գեր­մա­նա­ցի­նե­րի, ռուս­նե­րի, լե­հե­րի, ֆրան­սի­ա­ցի­նե­րի, իտա­լա­ցի­նե­րի, իս­պա­նա­ցի­նե­րի, հույ­նե­րի, մեք­սի­կա­ցի­նե­րի, շվեդ­նե­րի, նոր­վե­գա­ցի­նե­րի, պոր­տու­գա­լա­ցի­նե­րի, իրան­ցի­նե­րի, իրաք­ցի­նե­րի, հրե­ա­նե­րի, եգիպ­տա­ցի­նե­րի հետ, և այդ ամուս­նու­թյուն­նե­րից ծն­ված երե­խա­ներն, իրոք, գե­ղե­ցիկ են, և նույն­քան հրաշ­ա­լի են նրանց զա­վակ­նե­րը, որոնց մի­այն մեկ ու­թե­րորդ մասն է Սա­րո­յան:
Ճիշտ է նրանք չեն ապրում Հայաստանում, բայց միևնույն է, եթե նրանք հիշում են Հայաստանը, ուրեմն անպայման հարցնում և հետաքրքրվում են Հայաստանի վերաբերյալ նորություններով, ճարտարապետությանբ և մնացած հարցերի շուրջ, որոնք վերբերվում են Հայաստանին:

Շարունակել կարդալ “Վիլյամ Սարոյանի «Լինել ծնված…»: Հարցեր”

Ավանգարդիզմ

Ավանգարդիզմ, պայմանականորեն այդպես է կոչվել 20-րդ դարի գեղարվեստական այն շարժումը, որին բնորոշ են խզումը ռեալիստական կերպարի նախկին ավանդույթից, նոր արտահայտչամիջոցների ու երկերի ձևական կառուցվածքի որոնումները, արվեստին առաջադրում է հատուկ, կարգավորող դեր գաղափարական մտածողության ճգնաժամի և հակասություններից քայքայված իրականության պայմաններում։

Շարունակել կարդալ “Ավանգարդիզմ”

Mi rutina diaria

Holaa

Me llamo Sveta y tengo 14 años. Vivo en Ereván. Hoy te contaré un poco sobre mi rutina diaria. Me despierto a las siete y media de la mañana. Luego me lavo y me visto. Después de vestirme, salgo de casa y voy a la escuela. Mis clases terminan a las dos y veinte. Voy a casa después de la escuela. Ceno, luego empiezo a hacer mis tareas. Después de terminar las tareas, yo hago lo que me gusta más: toco el piano, canto, dibujo, escucho musica, veo unas peliculas, etc.

Adiossss